واقعیت این است که در دنیای سیاست آمریکا، پول نقش مهمی را ایفا میکند و مردم این کشور اکنون با دانستن این مسئله بهدنبال ارتباطات پشت پرده این غول نفتی با مقامهای دولت آمریکا هستند.
مردم آمریکا میدانند که شرکتهای نفتی نقش مهمی در تأمین بودجه نامزدهای انتخاباتی این کشور بازی میکنند و به همین خاطر بسیاری از آنها اکنون نرمی در برخورد دولت اوباما با شرکتهای نفتی از جمله بریتیش پترولیوم را به حساب همین مسئله میگذارند.
در 20 سال گذشته تنها شرکت بریتیش پترولیوم میلیونها دلار پول به ستادهای انتخاباتی هر کدام از نامزدهای ریاستجمهوری و سنا در آمریکا پرداخت کرده است. ستاد انتخاباتی باراک اوباما در زمینه جذب درآمد برای فعالیتهای خود یک رکورد شکسته بود.
گفته میشود این ستاد در طول مدت فعالیتاش بیش از 750 میلیون دلار پول جمعآوری کرده است. ستاد انتخاباتی اوباما حتی به پولهای شرکتهای بزرگ قانع نبود و بهوسیله تماسهای تلفنی و ارسال ایمیل، از حامیان خود میخواست هر کدام چند دلاری برای فعالیتهای انتخاباتی اهدا کنند.
اگر بخواهید کتاب روابط شرکتهای نفتی و مقامهای ارشد آمریکا را بازکنید، باید بدانید که جمهوریخواهان هم دریافتهای مالی زیادی از شرکتهای نفتی دارند. همین چند وقت پیش بود که مری لندریو، سناتور این حزب به خاطر دفاع از افزایش استخراج نفت، مورد انتقاد شدید حامیان محیطزیست قرار گرفت و بسیاری او را بخشی از نظام سیاسی فاسد آمریکا قلمداد کردند.
در این میان بریتیش پترولیوم یکی از قدرتمندترین شرکتها در فضای سیاسی آمریکا بهحساب میآید. در سال 2000 این شرکت روی جمهوریخواهان سرمایهگذاری کرد. در سال 2008 اما بریتیش پترولیوم سعی کرد هم جمهوریخواهان و هم دمکراتها را برای خود نگهدارد و به همین خاطر بهطور مساوی به این دو حزب کمک مالی کرد.
دولت اوباما اما اکنون این مسئله را رد میکند و میگوید ارتباطی میان برخورد با شرکتهای نفتی در مسئله فاجعه زیستمحیطی خلیج مکزیک و پولهای سرازیر شده به ستاد انتخاباتی وی وجود ندارد.
در میان این تکذیبها مسئله مشخص این است که میزان سرمایهگذاری شرکتهای مختلف روی سیاستمداران آمریکایی از 7/5 میلیون دلار در سال 1999 به 9/15 میلیون دلار در سال 2008 افزایش یافته است.
دادگاه عالی آمریکا هم به تازگی در حکمی اعلام کرده است که شرکتها میتوانند هر قدر که در توان دارند در عالم سیاست پول خرج کنند. این مسئله نشان میدهد که دولتهای آمریکا حتی در فاجعهای مانند خلیج مکزیک هیچ وقت به راحتی نمیتوانند در مقابل شرکتهای نفتی واکنش نشان دهند.
حتی اگر در ظاهر هم فردی مانند اوباما شرکتهای نفتی را به سهلانگاری متهم کند اما بسیاری میدانند که حمایت غولهای نفتی از دولتها به هیچ کدام از مقامهای ارشد آمریکا اجازه نمیدهد با این دوستهای پولدار همیشگی نامهربان باشند.
فیگارو - ترجمه: محمد کرباسی